یکی از پیش‌نیازهای ضروری در رویکرد حل مساله‌ای، آگاهی است. آگاهی، به ما امکان می‌دهد که وقوع یا احتمال وقوع معضلی را بشناسیم، برای حل آن راه‌های مختلفی بیابیم، با سایر مردم امکان ایجاد اعتماد و همدلی و تشریک مساعی فراهم کنیم و بازنمایی واقعی از شرایط خود و جامعه داشته باشیم.
از ستون‌های اصلی چنین جامعه‌ی آگاه و بالنده‌ای، خبرنگاران و روزنامه نگاران هستند.
آزادی خبر و گسترش آگاهی، نه فقط موجد جامعه و افرادی شجاع، آزاده، واقعیت‌پذیر، حل مساله‌ای و پایدار می‌شود، که مقدم بر همه اینها، یک حق است. جامعه حق دارد که بداند و برای کسب آگاهی تلاش کند. از آن سو، شفافیت و گردش آزاد اطلاعات، حقوق دیگری برای نیل به این جامعه آرمانی هستند.
از ستون‌های اصلی چنین جامعه‌ی صاحب حق و شهروندان با کرامت و عزت نفسی، خبرنگاران و روزنامه نگاران هستند.
در مدیریت‌های خرد و میانی هم، خبر و آزادی گسترش آن، باعث پویایی سازمانی می‌شود. خبر، صیقل می‌زند. خبر، پویایی می‌آورد. خبر، تعالی‌بخش است.
هر که را افزون خبر، جانش فزون 
از سوی دیگر، بی‌خبری و در معرض نقد و پرسش نبودن، هر سازمانی که بخواهد سالم و غیر رانتی رشد کند را مستعد مرگ زودرس خواهد کرد. خبرگریزی، اعتیادآور است. تنبلی و پرتوقعی و بی مسئولیتی و خودبزرگ‌بینی به بار می‌آورد. مانع به رسمیت شناختن و فهم مساله می‌شود و سازمان را غرق در مسائل حل نشده می‌کند. سازمان پنهان و غیر شفاف، مانند هر جامعه دیگری که عرصه عمومی و خبر و نقد را برنتابد، دچار مسائل لاینحل فراوان و بحران‌های متعدد خواهد کرد.
روز خبرنگار، مناسبتی است برای تقدیر از یکی از اقشار پیشگام در زنجیره رویکرد حل مساله‌ای در کشور.
اینجانب، به نوبه خود این روز گرانقدر را به همه خبرنگاران و روزنامه نگاران شریف کشورم تبریک عرض می‌کنم و به خصوص از آن دسته روزنامه‌نگارانی که با دقت و جسارت، به کشف و فهم مسائل پیرامون صندوق ذخیره فرهنگیان یاری رسانده‌اند، افزایش مطالبه‌گری در ذینفعان را باعث تحرک بیشتر سازمانی این موسسه ساخته‌اند و نگذاشته‌اند، در بی‌خبری اسیر توهم و خودبزرگ‌بینی بمانیم، و از آن سو اخبار صحیح را به جامعه و خصوصا فرهنگیان شریف کشور بازتاب می‌دهند، صمیمانه سپاسگزاری می‌کنم.